امام خمینى (ره) در چنین شرایطى خطر بهائیان را براى اسلام و كشور جدى
دانسته و معتقد بودند بهائیت با سازمان خود در ایران به جاسوسى براى
اسرائیل یعنى بزرگترین دشمن مسلمانان در منطقه مشغول بوده و در اساس براى
شكستن مذهب شیعه و روحانیت به وجود آمده بود. از این رو در مواقع مختلف،
براى آگاهى دادن به مردم اقدام نمودند: «آقایان باید توجه فرمایند كه
بسیارى از پستهاى حسابى به دست این فرقه است كه حقیقتاً عمال اسرائیل
هستند. خطر اسرائیل براى اسلام و ایران بسیار نزدیك است... لازم است علماى
اعلام و خطباى محترم، سایر طبقات را آگاه فرمایند كه در موقعش بتوانیم
جلوگیرى كنیم. امروز روزى نیست كه به سیره سلف صالح بتوان رفتار كرد با
سكوت و كنارهگیرى همه چیز را از دست خواهیم داد»(3) پاسخ امام به علماى
یزد، اردیبهشت 42، صحیفه نور، ج 1، ص
و
نسبت به خطر جدى تبلیغات گسترده این فرقه ضاله هشدار مىدهند: «مبلغین
استعمارى سرگرم كارند. در هر گوشه از بلاد اسلامى جوانان ما را با تبلیغات
سوء دارند از ما جدا مىكنند، نه اینكه یهودى و نصرانى كنند بلكه آنها را
فاسد و بىدین و لاابالى مىسازند و همین براى استعمارگران كافى است در
تهران ما، مراكز تبلیغات سوء كلیسایى و صهیونیسم و بهائیت به وجود آمده كه
مردم را گمراه مىكند و از احكام و تعالیم اسلام دور مىسازند»(4).
روحاللَّه موسوى خمینى، ولایت فقیه، تهران: مؤسسه تنظیم و شر آثار امام
(ره)، 1374 صص 116-. 117
