بعد از او چارلز میسن ریمی آمریکایی (ولی عزیزالله) که ریاست عالیه هیأت را بر عهده داشت، بنا به وصیت شوقی در رأس تشکیلات بهائیان قرار گرفت، وی فرزند یکی از روحانیون کلیسای اسقفی ارتدکس بود که در سال 1874 میلادی در یکی از شهرهای کنار رودخانه میسی سیپی امریکا بدنیا آمد و منطقه تولد او توسط شوقی افندی «مهد تشکیلات دیانت بهائی لقب گرفت» ولی عده ای با این عنوان که چون شوقی اولادی نداشته و «ولی امرالله» باید از اغضان باشد و چون کسی از اغضان موجود نیست، لذا خود به خود سد ولایت می گردد از فرمان شوقی سرباز زده و انتصاب او را نادرست تلقی کردند، و همچنین چون چارلز میسن ریمی امریکایی بود و به فارسی و عربی تسلط نداشت و لذا قادر به تفسیر و تبیین الواح عربی و فارسی نبود، شایستگی او زیر سئوال رفت این رهبر مسلک سیاسی حدود نیم قرن با شوقی افندی (ربانی) ارتباط داشت و چندین نامه دوستانه و تشویق آمیز از عباس افندی (عبدالبهاء) دریافت کرده بود که نه لوح عباس افندی به چارلز میسن ریمی در کتاب انشعاب در بهائیت آمده است.
