1-صفحه 30 کتاب بیان فارسی(1): لایجوز التدریس فی کتب غیر البیان؛ هیچ گونه مجوزی برای تدریس هر کتابی غیر از بیان داده نمی شود.
2-صفحه 135 کتاب بیان فارسی: در وجوب خراب نمودن بقاع متبرکه قبل از هر ظهور توسط ظهور بعد.
3- صفحه 157 کتاب بیان فارسی: مصادره نمودن اموال افراد غیر متدین به بیان.
4-صفحه 159 کتاب بیان فارسی: کلیه غنائم که از جنگ بابی ها با مسلمانان به دست می آید متعلق به باب، میرزا علیمحمد است.
5-بیان فارسی: بر هر پادشاهی که در دین بابیه به سلطنت می رسد واجب است احدی از غیر بابی ها را بر روی زمین زنده نگذارد.
6- صفحه 193 بیان فارسی: بر پنج قطعه زمین غیر از بابی ها نباید زندگی و سکونت کنند؛
7-صفحه 198 بیان فارسی: در حکم محو و نابودی کلیه کتب مگر کتب نوشته شده در مورد بابیت.
عباس افندی معروف به عبدالبها
اعتراف عبدالبها به احکام ضد حقوق بشری میرزا علیمحمد باب:
کتاب مکاتیب جلد 1 صفحه 266: «در یوم ظهور حضرت اعلی میرزا علیمحمد، منطوق بیان عبارت بود از گردن زدن غیر بابی ها، سوزاندن کتاب ها و اوراق، ویران کردن بقاع متبرکه و کشتن همه مردم مگر کسانی که ایمان بیاورند و باب را تصدیق کنند»
مهدی موعود مورد ادعای بهائیان که بایستی موجب سعادت و خوشبختی جوامع بشری و آرامش روحی و روانی جامعه و منادی وحدت و یکرنگی باشد چگونه حکم قتل و غارت انسان ها و سوزاندن سایر کتب را می دهد و روی امثال چنگیز خان مغول را سفید می نماید؟ این احکام به حدی شرم آور است که رهبران بهائیت مجبور شده اند بگویند دین بهائی از دین بابی جداست و به همین علت با آن همه مقامی که برای میرزا علیمحمد باب قائل بوده و محل تولد وی در شیراز هم به عنوان محل حج آنان برایشان واجب می باشد از چاپ و نشر کتب باب مخصوصا بیان فارسی و بیان عربی خوداری می کنند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- بابیان و بهائیان این کتاب را علرغم غلط های فاحش و مطالب عجیب و غریب، از جمله کتاب های مقدس خود می دانند؛ در متن فوق به نمونه هایی از این مطالب اشاره خواهد شد.
