به عقیده اکثریت قریب به اتفاق علمای
شیعه، این نظریه در واقع به معنای انكار امام زمان(عجل ا... ) در روی زمین است؛ زیرا: اگر مراد آن
است كه حضرت مهدی(عجل ا... ) در عالم مثال و برزخ زندگی میكند، آن چنان كه آنان قبر را از عالم هورقلیا
میدانند؛ پس آن حضرت، حیات با بدن عنصری ندارد و حیات او مثل حیات مردگان در عالم
برزخ است؛ این مطلب با احادیث متواتر «عدم خلوّ زمین از حجت» سازگاری ندارد. ضمن اینکه
این اعتقاد با ادلّة عقلی موجود بر ضرورت وجود امام زمان(عجل ا... ) در این عالم نیز مناسبت ندارد.[4] پس
ادعای وی مبنی بر اینکه حضرت مهدی(عجل ا... ) با بدن هورقلیایی زندگی میكند، فقط یك ادعا است و هیچ دلیل عقلی و نقلی
بر آن اقامه نشده است؛ بلکه طبق نصوص قطعی، مهدی موعود(عجل ا... ) در همین عالم خاكی و با بدن عنصری به زندگی طبیعی خود ادامه میدهد تا
روزی که بنابر مشیت الهی قیام و ظهور فرماید. [1]. هورقلیا از کلمه عبری هبل
قرنیم گرفته شده است. هبل به معنای هوای گرم، بخار، تنفس و قرنیم به معنای درخشش و
شعاع است که این ترکیب به معنای تشعشع بخار است. شیخ احمد احسائی در نوشتههای خود
بارها این کلمه را به کار برده و شرح داده است. شیخ ابوالقاسم خان ابراهیمی در
تنزیه الاولیاء به نقل از ملا هادی سبزواری آورده است: هورقلیا هم عالمی از عوالم
است که خداوند خلق فرموده است. مراد از آن عالم اجمالاًعالم مثال است به معنای
عالم صور... عالم هورقلیا چون فوق این اقالیم است و ازحدود ظاهر این اقالیم خارج
است اقلیم ثامنش گویند (لغتنامه دهخدا ). [2]. محمد کریم خان کرمانی، ارشاد
العوام، ص151. [3]. جوامعالکلم، رساله رشیته،
قسمت 3، ص100. [4].علاقهمندان میتوانند به کتاب شریف منتخبالاثر،
تألیف حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدظلّه) مراجعه فرمایند.