او دانش خویش را اکتسابی نمی‌داند، بلکه
خود را ملهم از ائمة اطهار علیهم السلام و بهره‌مند از دانش آنان معرفی می‌کند؛ اما بررسی زندگی وی، از تحصیلات
رسمی او حكایت دارد. در مکارم الآثار آمده است:
تحصیلات خود
را با فراگیری قرآن نزد پدرش، شیخ زینالدین احسائی آغاز کرد. دروس مقدماتی متداول
عصر خویش را در همانجا نزد
عالمان محلی فرا گرفت و درسال 1186ق چون در آن سامان (زادگاهش)
كسی را برای رشد و هدایت نیافت، راهی نجف و كربلا شد....[2]
آقا محمدباقر
وحید بهبهانی، سید علی طباطبایی صاحب ریاض، میرزا مهدی شهرستانی، و سید مهدی بحرالعلوم
و شیخ جعفر کاشفالغطاء، اساتید برجسته‌ای هستند که شیخ احمد از وجود آنها بهره‌ور
شد.[3]
او پس از ارائه شرحی بر
كتاب «تبصرة المتعلمین علامه حلّی»[4]
از جانب مرحوم آقا سیدمهدی بحرالعلوم، مرحوم مبرورآقا سید علی صاحب ریاض، مرحوم مبرور
شیخ جعفر بن شیخ خضر و... درجة اجتهاد در روایت و درایت را اخذ كرد. احسائی افزون بر
فقه، اصول و حدیث، در طب، نجوم، ریاضی قدیم، علم حروف و اعداد، طلسمات و فلسفه، مطالعاتی
در سطوح مختلف داشته است.
[1]. سید محمد باقر نجفی، بهائیان، ص17.
[2]. محمد علی حبیب آبادی، مكارم الآثار، ج 4، ص 1135.
[3]. دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 6، ص 663.
[4]. «تبصرة المتعلمین فى أحكام‌الدین»؛
كتابى در فقه امامیه است كه شرحهای متعددی از جانب فقهاى شیعه بر آن نگاشته و
بسیاری نیز منتشر شده است. شرح شیخ احمد به نام «صراط‌الیقین» در مجموعه آثار شیخ (جوامع‌الكلم)
منتشر شده است. این شرح، تنها شرح مبحث طهارت از كتاب «تبصرۀ المتعلمین » است.
