او دانش خویش را اکتسابی نمیداند، بلکه
خود را ملهم از ائمة اطهار علیهم السلام و بهرهمند از دانش آنان معرفی میکند؛ اما بررسی زندگی وی، از تحصیلات
رسمی او حكایت دارد. در مکارم الآثار آمده است: تحصیلات خود
را با فراگیری قرآن نزد پدرش، شیخ زینالدین احسائی آغاز کرد. دروس مقدماتی متداول
عصر خویش را در همانجا نزد عالمان محلی فرا گرفت و درسال 1186ق چون در آن سامان (زادگاهش)
كسی را برای رشد و هدایت نیافت، راهی نجف و كربلا شد....[2] آقا محمدباقر
وحید بهبهانی، سید علی طباطبایی صاحب ریاض، میرزا مهدی شهرستانی، و سید مهدی بحرالعلوم
و شیخ جعفر کاشفالغطاء، اساتید برجستهای هستند که شیخ احمد از وجود آنها بهرهور
شد.[3] [1]. سید محمد باقر نجفی، بهائیان، ص17. [2]. محمد علی حبیب آبادی، مكارم الآثار، ج 4، ص 1135. [3]. دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 6، ص 663. [4]. «تبصرة المتعلمین فى أحكامالدین»؛
كتابى در فقه امامیه است كه شرحهای متعددی از جانب فقهاى شیعه بر آن نگاشته و
بسیاری نیز منتشر شده است. شرح شیخ احمد به نام «صراطالیقین» در مجموعه آثار شیخ (جوامعالكلم)
منتشر شده است. این شرح، تنها شرح مبحث طهارت از كتاب «تبصرۀ المتعلمین » است.