ویژگى هاى جسمى و روحى زنان و مردان، وظایف و تكالیف را قرار مى دهد و ویژگى ها و مشكلات جنگ، به گونه اى است كه نه با جسم زن سازگارى دارد و نه با روح او هم خوانى، لذا وظیفه جهاد از دوش آنان برداشته شده است، مگر در زمان ضرورت.
در روایتى هم كه به حضور سیزده زن اشاره شده بود، آمده كه آنان همان گونه كه همراه رسول خدا بودند فعالیت خواهند كرد. جالب این است كه این بانوان، از جمله كسانى اند كه از دنیا رفته اند و در زمان ظهور باز خواهند گشت و به فعالیت هایى چون مداواى مجروحان و سرپرستى بیماران خواهند پرداخت.
طبرى در دلائل الامامة از امام صادق (علیه السلام) نقل كرده كه كه این سیزده زن عبارت اند از: قنواء دختر رشید هجرى، ام ایمن، حبابه والیه، سمیه، زبیده ام خالد، ام سعید حنفیه، ام خالد جهنیه و...{46}
بر این اساس یارى رساندن زنان به حضرت، تنها منحصر به جبهه جنگ و شهادت نیست، بلكه عرصه هاى مختلفى چون عرصه فرهنگ، تربیت، اجتماع، و... را نیز در بر مى گیرد. حوزه هایى كه در آن ها میدان یارى براى زنان، حفظ كرامت زن باز است و قطعا آنان در حكومت حضرت، مى توانند در این عرصه ها نقش داشته باشند؛ به عنوان نمونه در زمان فعالیت دجال، عده اى از زنان به یارى او مى شتابند و او را تبلیغ مى كنند؛ اما در مقابل بانوان مسلمانى قرار دارند كه بر ضد دجال فعالیت دارند.
ابوسعید خدرى مى گوید: «هر جا دجال قصد مى كند به آن جا برود، زنى به نام لئیبه (طیتبه)، پیش از او خود را به آن جا مى رساند و مى گوید دجال به سوى شما مى آید، از او دورى جویید و از عاقبت كارش برحذر باشید»{47}
...............................................................................................................
{46} دلائل الامامة، ص 314.
{47} كنزالعمال، ج 14، ص 602 ؛ فتن ابن حماء، ص 151