نامه حضرت مى خوانیم :

]نامه اى به برادر با ایمان و دوست رشید، ابو عبداللّه  محمد بن نعمان - شیخ مفید - كه خداوند عزت وى را از محل ودیعه نهادن عهدى كه بر بندگان گرفته شده است مستدام بدارد. اما بعد سلام بر تو اى دوستى كه در دین مخلص و در مورد ما به یقین مخصوص گشته اى، ما در مورد (نعمت وجود) تو، خداوند را سپاس گزاریم...[.

آن گاه خطاب به شیعیان مؤمن مى فرماید : «علم ما به اخبار شما احاطه دارد و هیچ چیزى از اخبار شما بر ما پوشیده نیست...»، تا مى رسد به جمله مورد پرسش كه مى نویسد :

]انا غیر مهملین لمراعاتكم و لا ناسین لذكركم و لو لا ذلك لنزل بكم البلاء و احطمكم الاعداء» ؛ «از یارى رساندن به شما كوتاهى نكرده فراموشتان نمى كنیم، و اگر چنین نبود ناگوارى ها بر شما نازل و دشمنان شما را نابود مى ساختند...»[102[.

اگر دقت شود ذیل حدیث مى گوید: بلایى كه باعث نابودى شیعیان مى شود با لطف و عنایت آن حضرت برطرف مى شود ؛ نه اینكه در دنیا سختى و گرفتارى هایى چون جنگ و زندان، سیل و زلزله و... دامن گیر هیچ یك از افراد نمى شود. چرا كه این سنت الهى است و بلاها باعث تربیت و تقویت و رشد انسان مى شود.

گفتنى است ؛ زمانى شیعه در اقلیت بود، اما با عنایات حضرت مهدى(عج) هر روز قدرت و توان آن بیشتر مى شود ؛ با اینكه تمام قدرت ها به نوعى تلاش مى كنند شیعه را نابود سازند، مهم ترین شرط این عنایت و تداوم آن، دین دارى است كه باید بكوشیم تا به دامن گناه و فساد سقوط نكنیم... پس معناى حدیث این نیست كه گرفتارى هاى شخصى و امتحانات پیش رو نداریم.

علاوه بر این شیوه و سیره عملى امام عصر(عج) (مانند سایر ائمه اطهار (علیهم السلام) ) است ؛ یعنى، همان طور كه در زمان آن بزرگواران این طور نبود كه مردم ستمدیده، فقیر و یا مریض فورا نزد ائمه (علیهم السلام)  بیایند و حل مشكل را از آنان بخواهند ؛ بلكه اگر مى آمدند ائمه آنان را به تلاش و یا صبر در مقابل سختى ها تشویق مى كردند. با این حال آن بزرگواران و به خصوص امام زمان(عج) - در موارد فراوانى به نیازمندان كمك كرده و از آنها دستگیرى نموده اند و یا نسبت به افراد مشتاق و شایسته، نظر لطف خود را بروز داده اند و..  .

…………………………………………………………………………………………………………

[102]. محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، بیروت : دار احیاء التراث العربى، چاپ سوم، 1403، ج 53، ص 175، ح 7 ؛ احتجاج طبرسى، ص 497