و در این مدت میرزا یحیی مستور و پنهان و بر روش و سلوک سابق باقی و برقرار بود. حتی چون فرمان اعلی‌حضرت پادشاه عثمانی به حرکت بهاءالله از بغداد صادر شد، میرزا یحیی نه مفارقت نمود و نه مرافقت. با وجود آنکه درآن سفر حکام و مأمورین کمال رعایت و احترام را مجری داشتند و حرکت و قرار به حشمت و وقار بود، مع ذلک دائماً در لباس تبدیل پنهان و به تصور احتمال حصول تعرض، احتراز داشت. و بر این قرار وارد استانبول شدند.19
بهاءالله و همراهانش درنیمه اوت 1863م. وارد استانبول شدند و پس از چهار ماه اقامت در این دیار، دوباره مقامات دولت عثمانی آنها را در سرمای شدید ماه دسامبر به شهر ادرنه تبعید کردند.20 پنج سال اقامت در این شهر با کشمکش و درگیری بها و ازل و طرفدارانشان همراه بود. با اوج گرفتن اختلاف‌های آنها در سال چهارم، دولت عثمانی تصمیم گرفت ایشان را از یکدیگر جدا سازد. در پی این تصمیم، میرزا یحیی صبح ازل را به جزیره ماغوسا (فاماگوستا) در قبرس و بهاءالله و پیروانش را به عكّا تبعید کردند.
ز) تبعید و اقامت در عكّا
میرزا حسینعلی بهاءالله به‌عنوان یک زندانی تبعیدی در سال ۱۸۶۸م. وارد عكّا شد. عكّا در فلسطین اشغالی و در نزدیکی بندر حیفا قرار دارد. در نخستین سالهای ورود بها و یارانش به این شهر، آب و هوای نامناسب عکا، سبب بیماری و فوت برخی از یاران وی شد تا حدی که در آثار خود از این مسئله یاد کرده است. او در یکی از آثار خود می‌نویسد: «کذلک امر ربک اذ کان مسجوناً فی أخرب البلاد»؛21 یعنی پروردگارت چنین امر کرد، زمانی که در خراب‌ترین شهرها زندانی بود.
بها و پسرش، عبدالبهاء در این شهر، همواره خود را مسلمانانی متدین و پایبند به آداب شریعت اسلام معرفی میکردند؛ در نمازهای جماعت حاضر میشدند و به پیروان خود سفارش کرده بودند که در آن صفحات از تبلیغ خودداری کنند.
بیشتر لوحهای بهاءالله از این شهر فرستاده شده که برخی از آنها برای شاهان و رؤسای جمهور کشورهای مختلف بوده است. سرانجام طومار عمر پرحادثه میرزا حسینعلی نوری ملقب به بـهاءالله، در دوم ذی‌القعده (هفتادم نوروز) سال ١٣٠٩ هـ. ق. برابر با ٢٩ می١٨٩٢م. در 75 سالگی، در قصر بهجی نزدیک شهر عكّا22 در هم پیچیده شد و همان‌جا به خاک سپرده شد که امروز قبله بهاییان است.
ح) آثار بهاءالله
1.، اُمّ الکتاب بهاییت و دربرگیرنده
احکام و آموزههای اصلی بهاییت است.
2.، در پاسخ به پرسشهای سید
خال (دایی باب) در مورد ظهور امام قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف و شبهههای قرآن
است. این کتاب به تنهایی برای اثبات بطلان بهاییت کافی است.
3.: وادی طلب، وادی عشق، وادی معرفت،
وادی توحید، وادی استغنا، وادی حیرت، وادی فقر حقیقی و فنای اصلی.
از دیگر آثار بهاءالله می‌توان به
نامههایی که برای پیروانش می‌فرستاد اشاره کرد. وی در این نامهها آموزههایش
را برای آنها بیان می‌کرد. این نوشته‌ها در میان بهاییان به لوح مشهورند و در دین بهایی
بیش از شانزده هزار لوح هست که از آن جمله می‌توان به نامههای او خطاب
به پادشاهان وقت اشاره کرد. (همچون ناپلئون، پاپ و...)
مبین، اشراقات، اقتدارات، و ...
نیز از اصلی‌ترین آثار بهاءالله به شمار میروند، ولی آثار وی بیش از اینهاست.
