به همین دلیل است كه انگلستان در آن دوره چندین فرقه جدید به وجود آورد كه مهمترین آنها قادیانیه در هند، وهابیت در عربستان و بهائیت در ایران بود. هرچند به هنگام ظهور باب دولت تزاری نقش حامی وی را بازی می‌كرد،[2] ولی با انتقال قدرت به حسینعلی بهاء و تبعید وی به عكّا در فلسطین كه تحت‌الحمایه انگلستان بود، انگلیس حامی جدید مسلك تازه تأسیس بهائیت شد و حسینعلی با برخورداری از حمایت‌های این دولت توانست آب رفته را به جوی باز آورد و بابیان را از نو سازماندهی كرده آن را به شبكه جاسوسی كه وظیفه‌اش ایجاد انقلاب در بین مسلمانان و جمع‌آوری اطلاعات برای كشورهای استعماری بود، تبدیل سازند. بهائیان با حمایت‌های استعماری و به خصوص انگلیس و آمریكا تأسیس شده و به حیات خود ادامه می‌دهد، به همین دلیل هر گاه، سیاست این دولت‌ها اقتضاء كند گسترش می‌یابد و هر‌گاه حمایت آنها كم شود در لاك خود فرو می‌رود و احكام خود را با خواسته‌های این دول تطبیق می‌دهد و اگر بخواهیم تقسیم جدیدی در علم ادیان و مذاهب ابداع كنیم باید ادیان و مذاهب را به دو قسمت سیاسی و غیرسیاسی تقسیم كنیم و فرقه‌هایی چون قادیانیه، بهائیه، وهابیه را جزو فرقه‌های سیاسی بشماریم كه با سیاست دول استعماری تأسیس و تأیید می‌شوند و با از دست دادن پشتوانه سیاسی خود به لاك خود می‌خزند.
منابع:
[1] . خاطرات همفر جاسوس انگلیسی در ممالك اسلامی، انتشارات امیركبیر، ص 93.
[2] . سیری در كتاب‌های بهائیان،ص 88
