این افراد همدیگر را بهتر میشناختند، و از حالات و اطوار
و اعمال یکدیگر بیش از دیگران آگاه بودند، و نسبتهایی که به همدیگر میدادند صد در
صد برای دیگران حجت و دلیل کافی است.
گذشته از دعاوی مختلفی که در میان افراد این طائفه وجود
داشته است: مقارن زمان آنان اشخاص دیگر نیز ادعاهایی کردند، و به اعتراف خود این طائفه
پیشرفتهای مهم و زیادتری داشتند، و آنچه سید باب و میرزا بهاء آوردند و نشان دادند:
آنان بیشتر و بهتر دارا بودند.
یکی از این مدعیها قادیانی بود که معاصر با سید باب است،
و روی همین سیاست و نظر از مملکت هند ظاهر شده، و طرفداران بیشتری پیدا کرده، و بیش
از سید باب پیشرفت داشت.
در اشراقات (ص 8) میرزا بهاء میگوید: نفسی از اهل سنت
و جماعت در جهتی از جهات ادعای قائمیت نموده و الی حین قریب صد هزار نفس اطاعتش نمودند
و به خدمتش قیام کردند، قائم حقیقی به نور الهی در ایران قیام بر امر فرمود شهیدش نمودند
و بر اطفاء نورش همت گماشتند.
با این کلام دلیل مشهور (استقامت و نفوذ کلمه و تأثیر)
که اساس استدلال و پایه آئین میرزا بهاء است: به کلی ساقط و منهدم میشود، زیرا این
آدم به قول میرزا بهاء دعوی کرده است، و در دعوی خود استقامت ورزیده و دعوی و کلام
او هم تأثیر و نفوذ کرده، و قریب صد هزار نفس در مدت کمی اطاعتش کردند.
مخصوصا بناء به نقل میرزا بهاء در اشراقات (ص 294) که
میگوید: نقطهی اولی میفرماید اگر نفسی ظاهر شود و یک آیه بیاورد تکذیب مکنید.
پس پیروان و علاقهمندان سید باب و میرزا بهاء را لازمست
که دعوی این مدعی و هر مدعی دیگری را که چند آیه از خود ساخته است، تکذیب نکرده و دعوی
او را تصدیق نمایند.
و شوقی افندی در قرن بدیع (ص 123) گوید: غفلت و جسارت
بابیان به مقامی رسید که بیست و پنج نفر از آنان به شهادت مرکز عهد و پیمان الهی جسورانه
ادعای مقام من یظهره اللهی و موعودیت بیان را نمودند، و اوضاع و احوال ایشان به درجهای
تباه و منفور گردید که دیگر جرئت عبور در معابر و حضور در مجامع را نداشتند.
پس در این جا میرزا بهاء و شوقی افندی مجبور هستند که
به عقیده پیروان مکتب داروین اصل تنازع بقاء و انتخاب طبیعی را حجت قطعی بدانند، زیرا
میرزا بهاء در مقابل این بیست و پنج نفر همکار، قدرت و تدبیر و حسن سیاست نشان داده،
و همه آنان را از بین برد.
آری به اعتراف شوقی افندی پس از درگذشت سید باب بیست
و پنج نفر دعوی من یظهر اللهی نمود، و بعضی از اینها از لحاظ سوابق علمی و عنوانی و
خصوصیات دیگر بر میرزا بهاء برتری داشتهاند.(1)
(1)محاکمه وبررسی درتاریخ وعقائدواحکام باب
وبهاء ،حسن مصطفوی ، ج 3، ص 134-137.
