شما اینجا هستید : احكام مخالف عقل در بهاییت

پیامبران افراد برگزیده خداوند بودند که با خلوص نیت و زحمات فراوان در هدایت بشریت به سوی سعادت دنیوی و اخروی مبذول داشتند. یکی از وظایف مهمّ پیامبران ،آشنا کردن انسانها با دستورات خدا می باشد که بخشی از آن حدود و احکام دینی می باشد.

     نقد و بررسی چندموردازاحكام بهاییت

بهائیان معتقدند که رهبرانشان دستوراتی دارند که بشر می تواند با عمل به آن احکام به سعادت و رستگاری حقیقی دست یابد. از این جهت برخی از این احکام راجهت اطلاع خوانندگان،یادآور و از نظر عقلی آنها را بررسی میکنیم

حكم اول: کسی که عمدی خانه کسی را بسوزاند (و لو خانه های پوشالی و حصیری ) ،باید خود او را بسوزانید! (صفحه56 از کتاب اقدس بهاء الله))

حكم دوم: سارق را باید اول تبعید نمود و سپس محبوس ساخت و بار سوم علامتی بر پیشانی او بنهند و برای دفعات بعد در بهائیت حکمی نیست !  همچنین زن بهائی اگر دزدی کند حکمی ندارد!  ( صفحه 43 از کتاب اقدس بهاء الله))

حكم سوم: در بهائیت منعی از لواط نشده.(ص104كتاب اقدس) با توجه به احکام آورده شده همگی این دستورات یک نقطه ضعف مشترک دارند و آن عقلانی نبودن این احکام می باشد و  برخی از این  فرامین مشخص هستند که از عدل و انصاف به دور هستند(مانند حکم اول ) و بعضی دیگر سبب اشاعه فساد در جامعه می شوند (مانندحکم سوم)

 لذا  این احکام و دستورات  بهائیت  نه تنها نمی توانند انسان را به سعادت و  خوشبختی برساند بلکه بشر را از معنویات  دور کرده و از رسیدن به رستگاری حقیقی غافل می سازد. با این وجود چگونه می توان باور کرد که این احکام ، کلام وحی است و ابلاغ کننده این دستورات به بشر ، پیامبری راستین بوده؟