پیامبران افراد برگزیده خداوند بودند که با خلوص نیت و زحمات فراوان
در هدایت بشریت به سوی سعادت دنیوی و اخروی مبذول داشتند. یکی از وظایف مهمّ
پیامبران ،آشنا کردن انسانها با دستورات خدا می باشد که بخشی از آن حدود و احکام
دینی می باشد.
نقد و بررسی چندموردازاحكام بهاییت
بهائیان معتقدند که رهبرانشان دستوراتی دارند که بشر می تواند با عمل
به آن احکام به سعادت و رستگاری حقیقی دست یابد. از این جهت برخی از این احکام راجهت
اطلاع خوانندگان،یادآور و از نظر عقلی آنها را بررسی میکنیم
حكم اول: کسی که عمدی خانه کسی را بسوزاند
(و لو خانه های پوشالی و حصیری ) ،باید خود او را بسوزانید! (صفحه56 از کتاب اقدس بهاء الله))
حكم دوم: سارق را باید اول تبعید نمود و
سپس محبوس ساخت و بار سوم علامتی بر پیشانی او بنهند و برای دفعات بعد در بهائیت
حکمی نیست ! همچنین زن بهائی اگر دزدی کند حکمی ندارد! ( صفحه 43 از کتاب اقدس بهاء الله))
حكم سوم: در بهائیت منعی از لواط نشده.(ص104كتاب اقدس) با توجه به احکام آورده شده همگی این دستورات یک نقطه ضعف مشترک دارند و آن عقلانی نبودن این احکام می باشد و برخی از این فرامین مشخص
هستند که از عدل و انصاف به دور هستند(مانند حکم اول ) و بعضی دیگر سبب اشاعه فساد
در جامعه می شوند (مانندحکم سوم)
لذا این احکام و دستورات بهائیت نه تنها نمی
توانند انسان را به سعادت و خوشبختی برساند بلکه بشر را از معنویات
دور کرده و از رسیدن به رستگاری حقیقی غافل می سازد. با این وجود چگونه می توان
باور کرد که این احکام ، کلام وحی است و ابلاغ کننده این دستورات به بشر ، پیامبری
راستین بوده؟
