شما اینجا هستید : علم ستیزی باب وبهاء

همچنین در باب نهی از جمع‏آوری کتب در کتاب بیان باب 7 واحد 11 ص 55 می‏گوید: «در کتاب بیان از شما نهی می‏شود که مالک زیادتر از 19 کتاب شوید و اگر بیش از 19 کتاب داشتید، بر شما 19 مثقال طلا (به عنوان کفاره) واجب می‏گردد، این حدی است در کتاب خدا، شاید پرهیزگارگردید»

و همچنین بهاء در کتاب اقدس ص 34 می‏گوید: «سوال کردن درباره کتاب بیان بر شما حرام است.... تا آنچه را که مورد احتیاج‏تان است بپرسید نه آنچه را که مردم گذشته مذاکره کرده‏ اند»

آنچه در کتب بیان و اقدس به آن دستور داده شده چیزی جز دور انداختن مردم از علم و دانش نیست و ثمری جز بی‏خبری و جهل و حماقت را در برندارد و طبق عقل و فطرت بشر دستوری نادرست می‏باشد.

اما جالب است بدانیم در تمام ادیان گذشته و در کتب آنها به تعلیم علم دستور داده شده است و مردم را از جهل و نادانی برحذر داشته‏اند که به نمونه‏ای از آنها اشاره می‏کنیم.

در دین مقدس اسلام کسب علم و دانش دارای ارزش و اهمیت خاصی می‏باشد تا آنجا که خداوند متعال در قرآن کریم می‏فرماید: «چرا از هر طایفه‏ای جمعی برای جنگ و گروهی نزد رسول خدا برای آموختن علم مهیا نباشند؟» [توبه/122] .

پیامبر اکرم (ص)فرمودند «دلی که در آن چیزی از حکمت نباشد مانند خانه‏ای مخروبه است. پس دانش بیاموزید و بیاموزانید و فهمیدگی به دست آورید و نادان نمیرید زیرا خداوند عذرتان را نمی‏پذیرد». [میزان الحکمه،ج8ص3943] .

و همچنین حضرت فرمودند: «خداوند و فرشتگان او و حتی مور در لانه‏اش و حتی ماهی در دریا، بر کسی که به مردم خیر و خوبی بیاموزد درود می‏فرستد.» [همان،ص3959] .

همچنین رسول خدا صلوات الله علیه و آله و سلم فرمودند: «یک رکعت نماز عالم به خدا، بهتر از هزار رکعت نماز جاهل به خداست.» [همان،ص2] .

همچنین امیرالمومنین علیه‏السلام فرمودند: «علم بیاموزید که آموختن دانش حسنه است با دانش است که خداوند فرمانبری و پرستش می‏شود، با دانش است که خداوند شناخته و یگانگی او دانسته می‏شود با دانش است که پیوندهای خویشاوندی برقرار می‏ماند، با دانش است که روا و ناروا شناخته می‏شود دانش پیشوای خرد است و خرد پیرو آن می‏باشد خداوند به نیکبختان دانش الهام می‏کند و شوربختان را از آن محروم می‏سازد» [همان،ص3937] .

این نمونه‏ ای از آیات و روایاتی بود که در دین مبین اسلام در باب علم و دانش بیان شده است. حال خود بنگرید آیا می‏شود پیرو مکتبی شد که صراحتا علم و کسب علم را رد کنند... آیا اینها قصدی جز غفلت و بی‏خبری مردم را دارند.

آیا غیر از این است که بواسطه جهل مردم، افرادی همچون باب و بهاء می‏توانند ادعای خدائی و پیامبری و امامت کنند؟

 آیا غیر از این است که کسب علم سبب رسوائی باب و بهاء می‏شود و پرده از روی باطن خبیث آنها برمی‏دارد؟ شما چگونه حکم می‏کنید؟؟؟

البته ناگفته نماندكه به خیلی ازبهاییان اجازه خواندن كتاب بیان رانمی دهندچرا؟