حدود چهل سالگى
(1880م) کتاب مذهبى خود را که «براهین احمدیه» نام دارد منتشر کرد که با استقبال
برخی از مردم روبرو شد. (2)
u او مردی عالم و
زباندان بود، جمعی از مردم قادیان به او گرویدند که پیروان این مذهب نوپا را
«قادیانی» یا «میرزایی» یا «احمدی» نام
نهادند.
u قصاید احمدیه (المسیح
الموعود والمهدی الموعود)،
u مواهب الرحمن،
u حمامه البشری الی اهل
مکه و صلحاء ام القری
u به علاوه یک مجله
ماهیانه، به زبان انگلیسی از سال 1902 م در قادیان منتشر نمود که ارگان رسمی
قادیان هاست و هنوز منتشر می شود.
u ادعاها
مهدویت و نبوت
u او با استفاده از توجیه
و تفسیر بعض احادیث شیعه که زمان ظهور مهدی (ع) را در قرن چهاردهم هجری پیش بینی
کرده است دعوی نمود که مهدی موعود و مظهر رجعت، مسیح است.
u سپس در روز چهارم مارس
1889 م ادعا کرد که وحی بر او نازل شده و پیامبر است.
عقاید غلام احمد
عقاید احمدیه با عقاید دیگر مسلمانان اختلاف بسیارى ندارد
جز در سه اصل مسیح و مهدی و جهاد
اول. طبیعت مسیح یافتن
دوم. دعوى مهدویت غلام احمد: غلام احمد در سال 1904 میلادی
خود را مسیح و مهدى موعود و تاراکریشنا خواند. (1) او درباره مسیح معتقد است پس از
آن که به صلیب کشیده شد نمرد، بلکه او را به هندوستان و ایالت کشمیر بردند و در آن
جا به تبلیغ کیش خود مشغول بود تا آن که در صد و بیست سالگی در گذشت و در شهر
«سرینگر» مدفون گشت.
- فی
مذاهب الإسلامیین البابیة - البهائیة - القادیانیة، ص 188.
درباره امام مهدی (ع) می گوید:
او مظهر مسیح و محمد (ص) و جلوه ای از «کریشنا» یکی از الهه
های هندوان است و خود او همان مهدی موعود است که ظهور کرده است.
همچنین در حدود پنجاه سالگى به دعوت بشارت خود پرداخت و
ادعا کرد که پیامبر است و از جانب خدا به او وحى می‌رسد و اجازه دارد بیعت بپذیرد.
و این ادعای رسالت با الفاظ مختلفی در نوشته‌های غلام احمد بیان شده است. (1)
سوم. انکار جهاد اسلامى.(2)
غلام احمد می‌گوید: «جهاد نباید به جنگ و شمشیر باشد و حتی
جهاد با شمشیر نزد این فرقه حرام است» (3)
- فرهنگ
فرق اسلامى، ص 39؛ فی مذاهب الإسلامیین البابیة - البهائیة - القادیانیة، ص
195 – 201.
- . فرهنگ فرق اسلامى، ص 39.
- «إن الفرقة الإسلامیة التى قلدنى
اللّه إمامتها و سیادتها تمتاز بأنها لا ترى الجهاد بالسیف و لا تنتظره بل إن
الفرقة المبارکة لا تستحل سرّا کان أو علانیة و تحرمه تحریما باتّا»؛ المرزا
غلام أحمد، تریاق القلوب، ص 322، به نقل از: فی مذاهب الإسلامیین البابیة -
البهائیة - القادیانیة، ص 234.
- غلام
احمد در سال 1326 (1908 م) درگذشت.
- وقتی
وى وفات یافت پیروان او شخصى را به نام مولوى نور الدین به جانشینى او
برگزیدند و پس از چندى پسر ۲۵ سالهاش میرزا بشیر الدین محمود احمد را به
عنوان خلیفه المسیح الثانى انتخاب کردند. وى چهل سال خلافت کرد و نظام نوینى
بدان مذهب داد.(1)
- بر
طبق آمار خود قادیانیه قریب به نیم میلیون مؤمن احمدى وجود دارد که در حدود
نیمى از آنها در پاکستان و بقیه به‌طور یکسان میان هندوستان و دیگر نقاط
تقسیم شده‌اند، بویژه در افریقا و اندونزى.(2)
- فرهنگ
فرق اسلامى، ص 39؛ فی مذاهب الإسلامیین البابیة - البهائیة - القادیانیة، ص
238.
- فرهنگ
فرق اسلامى، ص 39.
انشعابات
پس از فوت غلام احمد، میرزا نورالدین به عنوان خلیفه اول او
انتخاب گردید و بعد از او، میرزا بشیرالدین محمد احمد (پسر غلام احمد) با سمت
خلیفه دوم به پیشوایی فرقه احمدیه برگزیده شد.
پس از چندى گروهى از جماعت احمدیه منشعب شده و غلام احمد را
به نام «مجدّد» خواندند و نه یک پیغمبر، و تأکید می‌کنند که میرزا غلام احمد را
تنها یک شخصیت «اصلاح طلب و آگاه» و محمد را آخرین پیامبر با کتاب و چه بی کتاب
خدا می‌دانند و او هرگز ادعاى پیغمبرى نکرد.
این فرقه از گروه نخستین کوچک‌تر ولى در فعالیت مذهبى خود
پرشور هستند و می‌کوشند مردم را به دین اسلام دعوت کنند ولی در عین حال در کشورهاى
انگلیسى زبان براى اشاعه مذهب خویش انتشارات فراوانى دارند. (1)
1.
فرهنگ فرق اسلامى، ص 40.
«انجمن
اشاعت اسلامی احمدیه»
این گروه، انجمنی به نام «انجمن اشاعت اسلامی احمدیه» تشکیل
دادند و به اعضای انجمن لاهور و مجددی، معروف گشتند.
طرفداران این طرز فکر با شدید شدن اختلافات مذهبی و عقیدتی
با طرفداران خلیفه‌گری، حرکت احمدیه لاهور را به مرکزیت لاهور تشکیل دادند.
جماعت مسلمین احمدیه
اکثریت قادیانی ها به ریاست میرزا بشیرالدین، بر عقیده نبوت
و مهدویت و مسیحیت غلام احمد، باقی ماندند. هر دو گروه، مساجدی در نقاط مختلف بنا
کرده، تبلیغات دامنه داری را دنبال می کنند. (1)
طرفداران خلیفه گری که نگاهی کاملاً متفاوت به نقش میرزا
غلام احمد داشتند، مدعی شدند که محمد آخرین پیامبر با کتاب خدا و میرزا غلام احمد
«مسیح و مهدی موعود» و پیامبر بدون کتاب خدا بوده‌است.
به این ترتیب پس از مرگ حکیم نورالدین بروی در سال ۱۹۱۴،
طرفداران خلیفه گری، پسر میرزا غلام احمد را به عنوان «خلیفه مسیح و مهدی دوم»
برگزیدند.
معارف و معاریف، ج 1، ص
607
امروزه خلیفه جماعت مسلمین احمدیه به وسیله نمایندگانی از
سراسر کشورهایی که دارای جمعیت قابل توجه احمدی است انتخاب می‌شود و با اینکه اکثر
خلفا از فرزندان و نسب میرزا غلام احمد بودند اما در آئین احمدی خلافت به صورت
موروثی نیست و در کل خُلفا توسط نمایندگان جماعت احمدی در سرتاسر دنیا و به صورت
مادام العمر انتخاب می‌شوند.
خُلفای جماعت مسلمین احمدیه
خلیفه اول حکیم نورالدین بروی القرشی
خلیفه دوم
میرزا بشیرالدین محمود
خلیفه سوم
میرزا ناصر احمد
خلیفه چهارم میرزا طاهر احمد
خلیفه پنجم میرزا مسرور احمد
