شما اینجا هستید : ربا گرفتن در آئین بهائیت

همچنین در گنجینه احکام صفحه 161 از قول بهاء نقل می‏کند اگر «ربایی در میان نباشد امور معطل خواهد شد. فضلا علی العباد ربا را مثل معاملات دیگر فرمودیم» [2]  همچنین بهاء در کتاب اشراقات صفحه 83 می‏گوید: «فضلا علی العباد رباء را مثل معاملات دیگر که مابین ناس متداول است قرار فرمودیم یعنی ربح نقود از این حین که حکم مبین از سماء مشیتی نازل شد حلال و طیب و طاهر است»

این بود مختصری از کلمات باب و بهاء در مورد جواز رباء و این در حالتی است که طبق آیات و روایات و عقل سلیم این عمل گناه کبیره می‏باشد و سبب تزلزل اقتصاد ممالک می‏شود. چرا که خداوند می‏فرماید: «آن کسانی که ربا خوردند و برنخیزند جز به مانند آنکه به وسوسه و فریب شیطان مخبط و دیوانه شده و آنان بدین سبب در این عمل زشت (ربا خوردن) اند که گویند هیچ فرقی میانه معاملات تجارت و ربا نیست و حال آنکه خداوند تجارت را حلال کرده و ربا را حرام.هر کس پس از آنکه پند و اندرز کتاب خدا به او رسید از این عمل دست کشید خدا از گذشته او درگذرد. [3] .

همچنین می‏فرماید: «و آن سودی که شما به رسم ربا دادید که بر اموال مردم رباخوار بیفزایید نزد خدا هرگز نیفزاید و آن زکاتی که از روی شوق و اخلاص به خدا به فقیران دادید ثوابش چندین برابر شود.» [4] .

همچنین خداوند متعال در این باب که ربا سبب عذاب‏های متعددی می‏باشد می‏فرماید: «و هم بدین جهت که ربا می‏گرفتند در صورتی که از ربا خوردن نهی شده بودند و هم از آن رو که اموال مردم را به باطل می‏ خوردند و ما برای کافران آنها عذابی دردناک مهیا داشتیم [5]  (طبق آیات ذکر شده ربا سبب نفع نمی‏باشد بلکه رباخوران به خاطر انجام این عمل قدرت تعقل را از دست داده‏ اند و به تعبیر حقیر به مانند بچه‏ هایی شده‏ اند که بوسیله نشان دادن یک اسباب‏بازی شیی‏ء قیمتی را از او می‏ گیرند و او به خاطر آن اسباب‏ بازی خوشحال است و برای از دست دادن شیی‏ء قیمتی ناراحت نیست.

اگر کسی به دور از تعصب و خودخواهی به این قضیه نگاه کند به خوبی متوجه می ‏شود که این عمل هیچ نفعی برای مردم ندارد بلکه بسیاری از مردم سرمایه خود را به خاطر مبتلا شدن به این عمل از دست داده‏ اند و تجاری که به این کار مشغول بودند، از تجارت واقعی و ساخت و سازها و ایجاد شغلها امتناع نمودند و چرخه اقتصاد را فلج نمودند. آیا اگر یک نفر ثروتمند شود و در مقابل صدها نفر از هستی ساقط شوند تفضل و ترحم بر مردم است، که باب و بهاء به آن اشاره می‏کنند.

همچنین غیر از آیاتی که به آن اشاره کردیم احادیثی در باب ربا و مضرات آن وجود دارد که برای روشن شدن مطلب به آن اشاره می‏کنیم. رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: «یا علی ربا هفتاد جزء است پس آسانترین آنها مانند این است که انسان با مادر خودش در بیت‏الله الحرام نکاح کند. یا علی یک درهم ربا نزد خدا از هفتاد زنا کردن بزرگتر است که همه آنها با محرم خود در خانه خدا باشد» [6]  مگر باب در صحیفه عدلیه خود در صفحه 5 نمی‏گوید: «حلال محمد صلی الله علیه و آله و سلم حلال است تا روز قیامت و حرام او حرام است تا روز قیامت» پس چرا حکم برخلاف حکم محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‏دهد. شما چگونه حکم می‏کنید.(7)

(1)بابی گری وبهائی گری . ص 2 .  

(2)بابی گری وبهائی گری . ص 197 .

(3)سوره بقره . آیه 275 . 

(4)سوره روم . آیه 39 . 

(5)سوره نساء . آیه 160 . 

(6)کتاب لئالی الاخبار . ص 2 .  

(7)باب وبهاء چه میگویند؟  . نویسنده :محمد حسین طغیانی . صص 40 -42 .