«شیخیه»
بستر پیدایش بابیت و بهائیت
عزالدین رضانژاد
در شماره پیشین، از شیخ احمد احسایی به عنوان پایه گذار مكتبی فكری كفرآمیز
و صاحب اندیشه ای پر هیاهو در قرن سیزدهم هجری، سخن رفت كه مبدأ پیدایش فرقه ای نامیمون
به نام (شیخیه) شده است.
نگارنده، مدّعی است كه اندیشه و قرائت های غیر مقبول (شیخیه) از بعضی
از تعالیم دینی، انحرافات گوناگونی در جامعه ی تشیع پدید آورد كه از مهم ترین آن ها،
بستر سازی پیدایش فرقه ی (بابیت) است.
برای ارایه ی كژ اندیشی های شیخیه از دوران كودكی و ایام تحصیل و رؤیاهای
احسایی و سفرهای گوناگون و پی در پی او، و مقام علمی و تربیت اگردان و دریافت كنندگان
اجازه ی نقل روایت از او، سخن گفتیم. از سوی دیگر، انحرافات عقیدتی شیخیه، از جمله
دیدگاه آنان در باب (جایگاه امام در آفرینش)، و نیز نقد و بررسی (تفویض) و (مفوّضه)
از دیدگاه پیشوایان معصوم علیهم السلام مطرح گردیده است.
دراین بخش از مقاله، سایر افكار نقدپذیر احسایی و نقش سید كاظم رشتی در
ایجاد افكار انحرافی میان این فرقه و بستر سازی فكر (بابیت) را ملاحظه خواهیم كرد.
